het meisje tekent
vlinders op de muur
'mooi' zegt het jongetje
'die lijken op de mijne'
maar wácht...
ze heft haar stafje
en laat hen fladderen
in duizend kleuren
en kíjk...
de muur is geen muur meer
het is hun wereld
en verder niets
en het jongetje voelt:
zij is geen gewoon meisje
zij is de allerlieverdeste
tovenaar
die kleur tovert van grauw
die lach tovert van traan
muziek van vals en
licht van donker
en hij weet:
waar zij is is mooist
waar zij is is liefst
waar zij is is passiest
en als hij vraagt:
'wil je wonen in mijn hartje?'
lacht zij: 'dommie,
waar denk je dat ik vandaan kom?'
en dan begrijpt hij:
zij is het en
zij was het
altijd al
liefde
Geen opmerkingen:
Een reactie posten